... enn vitlausara er að kalla svoleiðis dúllerí beinlínis yoga ...

 

Ennfremur eru stellingar eða asönur aðeins upphaf marktækrar hatha-yogaiðkunar. Auk þess verður að þaulæfa, böndhur, eða herpingar, og pranayama, eða andardráttaræfingar, og læra síða að stilla öllu þessu saman í múdrur.

Þarmeð ætti að vera ljóst að oft er hugtakið hatha-yoga notað um smávægilegt fikt í þeim vísindum, og enn vitlausara er að kalla svoleiðis dúllerí beinlínis yoga - sem ekki á við nema þegar leitast er við að nálgast hinn háa veruleika tilverunnar.

 

Sigvaldi Hjálmarsson - Haf í dropa

Alan Watts - To Know That You Are God

... fyrir kemur að hugurinn gleymir sér andartak ...

 

Meðan hugurinn starfar reikar hann um í skógi hugsana - milli verkefna, dagdrauma, vandamála, skynáreita osfrv. Þetta rölt hans er svo tímafrekt að það fangar alla athyglina og við segjum: Þetta er lífið, þetta erum við. Athyglin er búin að festa sig við hið ytra, límið er hinn skynjaði ytri heimur og leikur hugans með hann. Alveg þar til hann verður leiður eða uppgefinn og hvílir sig um stund í óreiðu draumalandsins.

Hið ytra er viðfang, hlutrænt fyrirbæri – þar sem hugurinn unir svo mikið við þau fyrirbæri gerir hann sjálfan sig og afrek sín að hlutrænu fyrirbæri. Hugurinn verður hluti hins ytra. Hann bindur athyglina við hlutræn fyrirbæri og tekur sjálfan sig með. Við úthverfumst, samkennum okkur við hið ytra. Þetta er svo umfangsmikið verkefni að hugurinn segir: það er ekki hægt að hætta að hugsa, það er ekki hægt að hugsa ekki neitt.

Þannig höfum við týnt okkur í hinu ytra. Við höfum glatað hinu innra út í þessa starfsemi. Við höldum að hugurinn sé aðalmálið. Hann geti nánast allt og hans verkefni sé að finna lausnir. En spurning hvort hugurinn leysi nokkur mál. Ef til vill velkist hann aðeins um með þau í fanginu og veit oft ekki hvað hann er með.

En fyrir kemur að hugurinn gleymir sér andartak. Rekur tærnar í farangurinn og dettur um sjálfan sig, missir af lestinni og tekur jafnvel ekki eftir að hann er staddur í einskismanns landi þar sem ekkertið býr. Þá kemur fyrir að það sem áður var vandamál er ekkert vandamál, það sem áður var merkilegt hugarstarf er ekkert sérstakt og það sem áður var lausnaleit er aðeins endurröðun á kubbum hugans. Athyglin er flutt á annan stað og bindur sig við ekkert. Skilvirkar lausnir koma fram úr ekkertinu, þær fæðast helst þegar hugurinn spinnur ekki lengur vef sinn og hættir um stund að setja mark sitt og eign á það sem fyrir kemur.

Í andrúmslofti ekkertsins kemur vitundin fram klæðalaus án andlits, væntir einskis, krefst einskis. Breiðir faðm athyglinnar um ekkert sérstakt og þar með allt. Gerir engan mun á öllu eða engu. Við höfum hætt að vera eitt af þessum hlutrænu fyrirbærum og stöndum utan við allt ytra. Þar sem ekkertið býr er ekkert ytra né innra. Þar er aðeins heild. Vitundin verður sú heild sem hún þegar er.

 

Birgir Bjarnason (http://hugleiding.com/Birgir.html)

Hugleiðing, hugarró, núvitund og forvarnir í Lífspekifélaginu um helgina

 

10. feb. föstudagur kl. 20:30 Ásdís Olsen: Hamingja og núvitund.
Ásdís fjallar um hagnýtar aðferðir úr smiðju jákvæðrar sálfræði sem hafa
sannað gildi sitt í rannsóknum. Kynntar verða 10 leiðir til að auka
vellíðan og hamingju í daglegu lífi og verður sérstök áhersla lögð á núvitund og hugarró.

11. feb. laugardagur kl 15:30 Guðlaugur Leósson: Forvarnir gegn slysum á heimilum. Guðlaugur ræðir um forvarnir gegn helstu slysum á heimilum en hann hefur kennt skyndihjálp o.fl. hjá Rauða krossinum síðan 1976.

_______________________________________________________________

Laugardaginn 11. febrúar verður spjall um hugrækt kl. 14 og hugleiðing fyrir byrjendur kl 14:30. Umsjón hefur Birgir Bjarnason.

_______________________________________________________________ 

 

Spurt hefur verið, hvort einhver tilgangur væri í því að reka félag [Guðspekifélagið sem nú heitir Lífspekifélagið], sem engar trúarsetningar eða kenningar hefur og ekkert boðar? Er það kleift? Verður félagsskapurinn ekki of sundurlaus, þegar hann hefur enga boðskap eða skoðun til að sameinast um? Verður þetta ekki aðeins kjaftaklúbbur eða tesopafélag; guðsbakarí, þar sem geðþótti félagsmanna ræður ferðinni? Óhjákvæmilegt er að viðurkenna, að ákveðinn veikleiki felst í því að innan félagsins rúmist allar skoðanir. Engin ein leið eða stefna er boðuð. Hættan er fólgin í því að menn finni ekkert sameiginlegt og tapi áttum í leit sinni.

Við megum jafnframt ekki gleyma því aðalatriði, að í þessum veikleika felst styrkleiki félagsins. Félagið er vettvangur fyrir viðleitni okkar til að reyna að skilja stöðu okkar í tilverunni og efla andlegan þroska okkar. Við getum eflt tengsl okkar í leit að visku eða einingu, kjarna kærleikans. Trúarviðhorf eru almennt grundvölluð á viðleitni til að losna við eigingirni og til að leita kærleika og réttlætis. Við getum því leitað þess sannleika, sem er grundvöllur allra trúarbragða og enginn getur eignað sér. Með þessum félagsskap gefst okkur meiri kostur á en ella að kynnast heimspeki, trúarbrögðum, vísindum og mannþekkingu almennt og við sjáum að verið er að fást við sama viðfangsefnið út frá mismunandi sjónarmiðum. Þótt við hlýðum á erindi með ólíku innihaldi, má hafa gagn af þeim öllum, þar sem þau hafa að geyma sameiginlega þætti, sem hjálpa í viðleitni okkar að skynja, skilja og fá innsýn inn í veruleikann, hið algilda eða guðdóminn.

 

Jón L. Arnalds - Grunnur Guðspekifélagsins

Yoga er ekki trú

 

Yoga er ekki trú. Í því felst mikill hugtakaruglingur að kenna það fremur við ein trúarbrögð en önnur, enda í öllum trúargreinum einhver vottur af yoga.

 

Sigvaldi Hjálmarsson - Haf í dropa 

Búddhismi og Franz Liszt í Lífspekifélaginu um helgina

 

3. febrúar, föstudagur kl 20:30 Sverrir Guðjónsson, kontratenór: Um Buddhisma

4. febrúar, laugardagur kl 15:30 Halldór Haraldsson píanóleikari kynnir verk eftir Franz Liszt

 

 

Lífspekifélagið - The Theosophical Society er alþjóðlegt félag, stofnað 1875 í New York. Höfuðstöðvar þess eru í Adyar í Chennai (Madrasfylki) á Indlandi og það starfar í deildum um heim allan. Fyrsta grein Guðspekifélagsins á Íslandi var stofnuð í Reykjavík 17. nóvember 1912. Íslandsdeild Guðspekifélagsins var stofnuð 1921