Viðræður Krishnamurtis við Eugene Schallert, 2. apríl í húsi Lífspekifélagsins

Viðræður Krishnamurtis við

Eugene Schallert, S.J.

Goodness Only

 

Flowers in Freedom

 

Næsta miðvikudag, 2. apríl, verða sýndar tvær viðræður Krishnamurtis við Jesúítaprestinn Eugene Schallert S.J. af mynd-diski kl. 17:30 í bókasafni félagsins. Heiti þessara viðræðna er: (1) Goodness Only (Aðeins góðvilji)og  (2) Flowers in Freedom (Blómgast í frelsi).Viðræðurnar fara fram á ensku. Þeir sem hug hafa á að sjá þessa þætti þurfa helst að skilja ensku, en það er ekki skilyrði. Hins vegar verður efni þáttarins rætt á eftir. Þátturinn tekur tæpa 1 klst.  

Zazen leiðbeining fyrir þá sem vilja læra zen-hugleiðslu

Zazen leiðbeining
Mánudaginn 31. mars kl. 19:15 verður Zazen leiðbeining fyrir þá sem vilja læra að sitja Zen hugleiðslu. Áhugasamir vinsamlega skrái sig með því að senda póst á [e-mail]. Verð er kr. 3000,- og er iðkun allan mánuðinn innifalin í verðinu.

 

 

  „Ég er eilíflega hugvillt manneskja. Það er enginn eins hugvilltur og ég. Ég er hugvilltur með öllu tilheyrandi. Hversu augljóst þetta verður mér þegar ég geri zazen!“

Mikið er þetta zazen undarlegt fyrirbrigði. Þegar við iðkum zazen þá fara truflandi hugmyndir og óviðeigandi hugsanir – í einu orði sagt, ranghugmyndir, það sem venjulegt fólk samanstendur af – allt í einu að finna hjá sér óstjórnlega þörf til þess að verða til og koma upp á yfirborðið."

 

Sjá greinina í heild:  http://zen.is/?p=998 

The end of meditation is meditation itself

The end of meditation is meditation itself. The search for something through and beyond meditation is end-gaining; and that which is gained is again lost. Seeking a result is the continuation of self-projection; result, however lofty, is the projection ofdesire. Meditation as a means to arrive, to gain, to discover, only gives strength to the meditator. The meditator is the meditation; meditation is the understanding of the meditator.

Krishnamurti 

Dagskrá Lífspekifélagsins um helgina - Táknmál í Egilssögu og byggingar á söguöld

 

 

Dagskrá í húsi Lífspekifélagsins(Guðspekifélagsins) að Ingólfsstræti 22

Fundartími á föstudögum er kl. 20. Á laugardögum er aðaláhersla á hugleiðingu (íhugun) og fræðslu tengdri henni eða annað efni. Hugleiðing hefst kl 15:30. Siðan er kaffikl 16 ogfræðsla eftir það. 

28. mars. föstudagur kl 20:00 heldur Ragnar Önundarson erindi: Táknmál og launsagnir í Egils sögu.

29. mars. laugardagur kl. 15:30 fjallar Þórarinn Þórarinsson um: Byggingar á söguöld,

ný sýn á gamlar spurningar.

Þessi lausn frá kvölum kallast yoga

23. Þessi lausn frá kvölum kallast yoga. Haltu þér fast við það með ótrauðum hug og bjargfastri sannfæringu.

24. Segðu hiklaust skilið við allar þær girndir, er ímyndunarafl þitt hefir af sér fætt, og láttu hugann halda öllum skynjunum þínum í skefjum, svo að þær skimi ekki í ýmsar áttir.

25. Hugurinn spekist smátt og smátt, ef mannvitið hefir stjórn á honum að staðaldri. Og ef hann dvelur í frumvitund þinni, þá lát hann ekki hugsa um eitthvað annað.

26. Þú skalt teyma hinn hvikula og hvarflandi huga hvert sinn heim aftur, er hann hefir hlaupist á brott. Og láttu hann lúta yfirráðum frumvitundar þinnar.

27. Heilög er gleði þess yoga, er hefir sefað ástríðueðlið, er orðinn hugrór og hættur að syndga. Hann hefir sameinast eðli hins Eilífa.

 

 

Hávamál Indíalands 

Lífspekifélagið um helgina - Spiral dynamics og lesið úr ritum Gretars Fells

21. mars. föstudagur kl 20:00 heldur Lárus Ýmir Óskarsson, kvikmyndagerðarmaður erindi : Spiral Dynamics.

 

22. mars laugardagur kl 15:30 Sigríður Einarsdóttir stýrir hugleiðingu og verður með tónlist og les úr ritum Gretars Fells 

 

 

Lífspekifélagið - The Theosophical Society

er alþjóðlegt félag, stofnað 1875 í New York. Höfuðstöðvar þess eru í Adyar í Chennai (Madrasfylki) á Indlandi og það starfar í deildum um heim allan. Fyrsta grein Guðspekifélagsins á Íslandi var stofnuð í Reykjavík 17. nóvember 1912. Íslandsdeild Guðspekifélagsins var stofnuð 1921

 

 

Stefnuskrá félagsins er eftirfarandi:

 

1   Að stuðla að bræðra- og systralagi alls mannkyns, án tillits til kynþátta, trúarskoðana, kynferðis, stétta eða hörundslitar.

2.  Að hvetja fólk til að kynna sér og bera saman vísindi, trúarbrögð og heimspeki.

3.  Að rannsaka óskilin náttúrulögmál og mátt mannsandans.

 

Einkunnarorð félagsins eru:
Engin trúarbrögð eru sannleikanum æðri.

 

Lífspekifelagið, The Theosophical Society, er alþjóðlegur félagsskapur sem helgar sig alheims bræðralagi mannkyns og hvetur til rannsókna og samanburðar trúarbragða, heimspeki og náttúruvísinda í þá veru að maðurinn megi betur skilja sjálfan sig og stöðu sína í alheiminum. Lífspekifélagið stendur fyrir algeru hugsana og trúfrelsi einstaklingsins.

Lífspekifélagið boðar engar kenningar en hvetur til hugsana- og skoðanafrelsis. Því eru þær hugmyndir sem hér koma fram ekki á ábyrgð félagsins eða bindandi fyrir félagsmenn, en settar fram til að hvetja til umræðu og stúdíu um sjálfsrækt og andlega iðkun.

Starfsemi félagsins fer fram á fundum, með fyrirlestrum, umræðum, í námshópum og námskeiðum og er öllum opin

Í Lífspekifélaginu geta menn kynnst á tiltölulega stuttum tíma, straumum og stefnum í andlegum málum, þeir frétta um athyglisverðar bækur og tímarit og kynnast öðru fólki sem hefur svipuð áhugamál, þeir læra af reynslu annarra og miðla um leið sínum eigin skilningi. Lífspekifélagið er ekki varnargarður utan um einhverjar kenningar eða átrúnað; það boðar enga kenningu og getur þar af leiðandi ekki sóst eftir áhangendum. Það er því ekki trúfélag né “dulspekifélag" eins og margir virðast halda. Félagið er samtök venjulegs fólks sem hefur það óvenjulega áhugamál að vilja kanna leyndardóma mannsins og vitundar hans, fólks sem vill nema eftir sinni eigin getu og í samræmi við eigin persónulega hæfileika. Forsenda slíkrar leitar eða náms er innra frelsi, frelsi til að leita, sem er að vera óbundinn af trúarsannfæringu og frelsi til að tjá skilning sinn.

Lífspekifélagið er vettvangur einstaklinga sem vilja sameinast um spurningar en ekki um svör, 
sem vilja leita eftir skilningi en ekki sannfæringu.

 

 

HUGSANAFRELSI

 Lífspekifélagið hefur nú breitt úr sér um allan hinn siðaða heim, og fylgismenn allra trúarbragða hafa gengið í það, án þess að hverfa frá hinum sérstöku trúarsetningum sínum. Sökum þess er talið æskilegt að brýndur sé fyrir mönnum sá sannleikur, að engin kennisetning, engin skoðun, hver sem heldur henni fram, er með nokkrum hætti bindandi fyrir nokkurn félagsmann. Þeir geta aðhyllst hana eða hafnað henni alveg eftir vild. Samúð með stefnuskrá félagsins eða tilgangi er eina skilyrðið fyrir inngöngu í það. Enginn fræðari eða rithöfundur hefur nokkurn rétt til að binda félagsmenn við skoðanir er hann heldur fram. Allir hafa jafnan rétt til að fylgja hvaða fræðara eða kenningum sem þeim sýnist, en þeir hafa engan rétt til að heimta að aðrir fylgi hinu sama og þeir. Kjörgengi og kosningaréttur manna í félaginu verður hvorugt ógilt sökum einhverra skoðana er þeir hafa eða stefnu er þeir fylgja. Skoðanir eða trúaratriði gera hvorki að ræna menn réttindum né láta þeim aukin réttindi í té. Aðalstjórn Lífspekifélagsins brýnir alvarlega fyrir félagsmönnum að halda fast við þessi grundvallaratriði félagsins, verja þau og breyta samkvæmt þeim - brýnir fyrir þeim að nota óhræddir réttinn og frelsið til að hugsa og láta hugsanir í ljós innan þeirra takmarka er kurteisi og tillit til annarra heimta.

 

FRELSI FÉLAGSINS

Enda þótt Lífspekifélagið sé reiðubúið til samstarfs við öll önnur samtök, sem hafa slík markmið og starfsemi að samrýmst geti grundvallar-hugsjónum þess, er það og hlýtur alltaf að vera algerlega óháð þeim, lýtur engum öðrum markmiðum en sínum eigin og kappkostar að efla alla starfsemi sína á sem breiðustum grundvelli og eftir sem flestum leiðum, svo því auðnist á þann hátt að nálgast eigið mark og mið, svo sem fram kemur í stefnuskráratriðum þess og þeirri guðlegu visku sem beinlínis er á drepið í nafninu Lífspekifélagið. Þar eð allsherjar bræðralag og viska eru óskilgreind og á allan hátt ótakmörkuð, og þar eð algert frelsi fyrir hvern og einn félagsmann ríkir í hugsun og starfi, leitast félagið við að viðhalda hinum ákveðnu sérkennum sínum með því að forðast algerlega tengsl við önnur félög og láta ekki samkenna

 

 

HIN LífSPEKILEGA HEIMSMYND

Um leið og Lífspekifélagið áskilur hverjum félaga fullt frelsi til að túlka á eigin veg þær kenningar, sem þekktar eru undir nafninu guðspeki, er það helgað varðveislu og kynningu þeirrar fornu visku, sem inniheldur bæði heimsmynd og framsýn mannlegrar ummyndunar.

Þessi hefð hvílir á vissum grundvallar staðhæfingum:

1.Alheimurinn og allt sem á sér tilvist innan hans, er ein samtengd og innbyrðis háð heild. 

2.Sérhver tilvistar-eining - frá öreind til vetrarbrautar - á sér rætur í einum og sama alheimslega, lífgefandi veruleika. Þessi veruleiki er allstaðar til staðar, en ekki er hægt að líta á hann sem samsafn allra hluta, því hann er handan allrar tjáningar. Hann birtist í tilgangsríkum, regluþrungnum og meiningarfullum ferlum náttúrunnar, sem og í dýpstu fylgsnum hugsunar og anda. 

3.Skilningur á einstöku gildi sérhverrar lífeindar birtist í lotningu fyrir lífinu, samúð með öllu, skilningi á nauðsyn allra einstaklinga til að finna sannleikann að sjálfsdáðum, og virðingu fyrir öllum trúarhefðum. Hvernig þessar hugsjónir birtast í lífi einstaklingsins eru í senn forréttindi eigin vals og ábyrg athöfn sérhvers mannlegs einstaklings. 

Guðspekin gerir sér sérstakt far um að ýta undir skilning og bróðurþel meðal fólks af öllum kynþáttum, þjóðerni, hugsunarhætti og trú. Því er öllum óháð, kynstofni, trúarskoðunum, kynferði, stétt eða hörundslit, boðið að taka á jafnréttisgrunni þátt í starfi félagsins. Guðspekifélagið setur engar kennisetningar fram, en vísar til uppsprettu einingar að baki allrar fjölbreytni. Ástundun sannleika, kærleika til alls sem lifir og viðleitni til að lifa lífinu í virkri samúð, eru auðkenni hins sanna guðspekisinna.

 

Interview of Paramahamsa Hariharananda in 1984

 

Hér getið þið horft á viðtalið við Hariharananda 

 

 

  

 

 

 

 

 

 

 

www.kriyayoga.is  

Einkenni einfeldninnar

LXXXI. Einkenni einfeldninnar

 

1. Sönn orð eru ekki fögur; fögur orð eru ekki sönn. Góður maður er ekki þrætugjarn; hinn þrætugjarni er ekki góður. Þeir, sem þekkja Alvaldið, eru ekki hálærðir. Hinir hálærðu þekkja það ekki.

 

2. Hinn vitri safnar ekki auði. Því meiru sem hann ver öðrum til gagns, því meira á hann sjálfur. Því meira sem hann gefur öðrum, því ríkari er hann sjálfur.

 

3. Alvaldið himneska er heillaríkt í starfi sínu og veldur ekki skaða. Hinn vitri starfar, en forðast deilur.

 

 

Bókin um veginn - Lao-Tse

The Voice in My Head Is an A**hole

In 10% Happier, a self-help guide even skeptics will embrace, ABC News’ Dan Harris crushes stereotypes about meditation and recounts how it slashed his stress and quieted his anxious mind. Read an excerpt below.

Initially I wanted to call this book The Voice in My Head Is an A**hole. However, that title was deemed inappropriate for a man whose day job requires him to abide by FCC decency standards.

It’s true, though. The voice in my head can be a total pill. I’d venture to guess yours can, too. Most of us are so entranced by the nonstop conversation we’re having with ourselves that we aren’t even aware we have a voice in our head. I certainly wasn’t—at least not before I embarked on the weird little odyssey described in this book.

To be clear, I’m not talking about “hearing voices,” I’m talking about the internal narrator, the most intimate part of our lives. The voice comes braying in as soon as we open our eyes in the morning, and then heckles us all day long with an air horn. It’s a fever swamp of urges, desires, and judgments. It’s fixated on the past and the future, to the detriment of the here and now. It’s what has us reaching into the fridge when we’re not hungry, losing our temper when we know it’s not really in our best interest, and pruning our inboxes when we’re ostensibly engaged in conversation with other human beings. Our inner chatter isn’t all bad, of course. Sometimes it’s creative, generous, or funny. But if we don’t pay close attention—which very few of us are taught how to do—it can be a malevolent puppeteer.

If you’d told me when I first arrived in New York City, to start working in network news, that I’d be using meditation to defang the voice in my head—or that I’d ever write a whole book about it—I would have laughed at you. Until recently, I thought of meditation as the exclusive province of bearded swamis, unwashed hippies, and fans of John Tesh music. Moreover, since I have the attention span of a six-month-old yellow Lab, I figured it was something I could never do anyway. I assumed, given the constant looping, buzzing, and fizzing of my thoughts, that “clearing my mind” wasn’t an option.

But then came a strange and unplanned series of events, involving war zones, megachurches, self-help gurus, Paris Hilton, the Dalai Lama, and ten days of silence that, in a flash, went from the most annoying to the most profound experience of my life. As a result of all of this, I came to realize that my preconceptions about meditation were, in fact, misconceptions.

Meditation suffers from a towering PR problem, largely because its most prominent proponents talk as if they have a perpetual pan flute accompaniment. If you can get past the cultural baggage, though, what you’ll find is that meditation is simply exercise for your brain. It’s a proven technique for preventing the voice in your head from leading you around by the nose. To be clear, it’s not a miracle cure. It won’t make you taller or better-looking, nor will it magically solve all of your problems. You should disregard the fancy books and the famous gurus promising immediate enlightenment. In my experience, meditation makes you 10% happier. That’s an absurdly unscientific estimate, of course. But still, not a bad return on investment.

Once you get the hang of it, the practice can create just enough space in your head so that when you get angry or annoyed, you are less likely to take the bait and act on it. There’s even science to back this up—an explosion of new research, complete with colorful MRI scans, demonstrating that meditation can essentially rewire your brain.

I came to realize that my preconceptions about meditation were, in fact, misconceptions.

This science challenges the common assumption that our levels of happiness, resilience, and kindness are set from birth. Many of us labor under the delusion that we’re permanently stuck with all of the difficult parts of our personalities—that we are “hot-tempered,” or “shy,” or “sad”—and that these are fixed, immutable traits. We now know that many of the attributes we value most are, in fact, skills, which can be trained the same way you build your body in the gym.

This is radical, hopeful stuff. In fact, as I discovered, this new neuroscience has led to the flowering of an elite subculture of executives, athletes, and marines who are using meditation to improve their focus, curb their addiction to technology, and stop being yanked around by their emotions. Meditation has even been called the “new caffeine.” I suspect that if the practice could be denuded of all the spiritual preening and straight-out-of-a-fortune-cookie lingo such as “sacred spaces,” “divine mother,” and “holding your emotions with love and tenderness,” it would be attractive to many more millions of smart, skeptical, and ambitious people who would never otherwise go near it.

One of the questions I hear most often from skeptics is: If I quiet the voice in my head, will I lose my edge? Some think they need depression to be creative or compulsive worry to be successful.

For the past four years, I’ve been road testing meditation in the crucible of one of the most competitive environments imaginable, television news. I’m here to tell you, it’s totally doable. More than that, it can give you a real advantage—and, not for nothing, it might even make you nicer in the process. Yes, as you will see, I did stumble into a few embarrassing pitfalls along the way. However, with the benefit of my experience, you should be able to avoid them.

What I’m attempting to do in this book is demystify meditation, and show that if it can work for me, it can probably work for you, too. The best way to illustrate this is to give you, as we say in the business, “exclusive access” to the voice in my head. All of us struggle to strike a balance between the image we present to the world and the reality of our inner landscape. This is particularly tricky for a news anchor, whose job is to project calm, confidence, and (when appropriate) good cheer. Most of the time, my external presentation is authentic; at baseline, I’m a happy guy who is keenly aware of his good fortune. But there are, of course, moments when my interior reality is a bit more complicated. And for the purposes of this book, I am going to put a magnifying lens directly on the knotty stuff.

The story begins during a period of time when I let the voice in my head run amok. It was during the early part of my career; I was an eager, curious, and ambitious cub reporter who got swept up, and swept away—and it all culminated in the single most humiliating moment of my life.

From 10% HAPPIER: How I Tamed the Voice in My Head, Reduced Stress Without Losing My Edge, and Found Self-Help That Actually Works—A True Story, by Dan Harris. Reprinted courtesy of HarperCollinsPublishers

Maður sá hefir fundið frið ...

70. Maður sá hefir fundið frið, er getur látið langanir allar renna um huga sinn án þess að ró hans raskist, - eins og úthafið, sem elfur allar falla í án þess að það ókyrrist, - en ekki sá, er girnist girndir. 

 

71. Hver sá maður hverfur inn í friðinn, er hafnar óskum öllum, fetar löngunarvana feril sinn og er laus við alla eigingirni.

 

72. Þetta er, Arjúna! ástand hins Eilífa. Enginn getur farið villu vegar, er í það kemst. Og sá fer inn í nirvana hins Eilífa, sem er í því jafnvel á andlátsstundu sinni.

 

 

Hávamál Indíalands (Bhagavad Gita) - Sigurður Kristófer þýddi