Leiðbeining í zazen mánudaginn 6. júní kl.19:00

 

Vegna fjölda áskorana verður haldin leiðbeining fyrir byrjendur í zazen nk. mánudag þann 6. júní kl.19:00 á Grensásvegi 8. Áhugasamir geta boðað komu sína á mikhaelaaron[hjá]gmail.com. Nánari upplýsingar um námskeiðin eru hér.

 

www.zen.is

Realization is our true nature

 

Realization is our true nature. It is nothing new to be gained. What is new cannot be eternal. Therefore there is no need to be doubting whether we would gain or lose the self.

 

Ramana Maharishi

Without spirit you have no existence ...

 

Without spirit you have no existence, anything you are doing is done by the soul only. If the soul is not with you then you are doing nothing. What will be your soul perception? – that you will be perfect, you will not be rude, you will never get irritation, you will feel liking for every human being, you are the divine in every moment and you are perceiving the inner self. God is always with you, so every moment you should watch him.

Paramahamsa Hariharananda

 

Lesa í heild hér

Paramahamsa Prajnanananda í beinni

 

Hér getið þið horft á Paramahamsa Prajnanananda í beinni útsendingu   http://kriya.org/live.php?rgn=eu-west

Til hamingju með afmælið Bob!

Every Grain Of Sand

In the time of my confession, in the hour of my deepest need
When the pool of tears beneath my feet flood every newborn seed
There’s a dyin’ voice within me reaching out somewhere
Toiling in the danger and in the morals of despair

 

Don’t have the inclination to look back on any mistake
Like Cain, I now behold this chain of events that I must break
In the fury of the moment I can see the Master’s hand
In every leaf that trembles, in every grain of sand

 

Oh, the flowers of indulgence and the weeds of yesteryear
Like criminals, they have choked the breath of conscience and good cheer
The sun beat down upon the steps of time to light the way
To ease the pain of idleness and the memory of decay

 

I gaze into the doorway of temptation’s angry flame
And every time I pass that way I always hear my name
Then onward in my journey I come to understand
That every hair is numbered like every grain of sand

 

I have gone from rags to riches in the sorrow of the night
In the violence of a summer’s dream, in the chill of a wintry light
In the bitter dance of loneliness fading into space
In the broken mirror of innocence on each forgotten face

 

I hear the ancient footsteps like the motion of the sea
Sometimes I turn, there’s someone there, other times it’s only me
I am hanging in the balance of the reality of man
Like every sparrow falling, like every grain of sand

 

Hlustið á þetta flotta lag hér: http://www.youtube.com/watch?v=hFN6alT38x4 

Hvað er hugleiðing eða hugleiðsla?

 

Hugleiðing

Hin venjulega vitundargerð mannsins er stundum nefnd apahugurinn, þar sem athyglin flögrar frá einu atriðinu til annars eins og api sem sveiflar sér grein af grein.

Jafnvel þegar reynt er að einbeita huganum að einhverju sérstöku, fer athyglin á reik og dreymir um eitthvað sem maður ætlar að gera næstu helgi, eða upp í hugann kemur óleyst vandamál morgundagsins.

En þú átt þess kost að stöðva þetta sífellda flökt apahugans og öðlast "hljóðan" eða "kyrran" huga, sem er forsenda þess að geta þroskað hið andlega eðli þitt. Hugleiðingin er aðferðin til að þjálfa upp þessa hugkyrrð.



INNRI MIÐJA FRIÐAR

Eftir því sem vandamál hins ytri heims magnast og margfaldast eru þeir sífellt fleiri sem snúa sér að iðkun hugleiðingar sem fyrsta skref í átt til kyrrlátara lífs, skýrari hugsunar, aukinnar orku og visku í daglegu lífi og ekki síst til birtingar þeirrar uppsprettu styrkleika og friðar, sem býr hið innra með hverjum manni.

Í þessari andlegu leit megum við ekki missa sjónar af þeirri staðreynd að um er að ræða innri vegferð. Því á sama hátt og hafdýpið á sín kyrrlátu djúp, ósnortin af ókyrrð yfirborðsins, er því einnig farið hjá öllum mönnum. Í þessu djúpi vitundarinnar - hinni sönnu miðju og uppsprettu alls sem við erum - ríkir þögn, kyrrð og fegurð. Og við eigum þess kost að nálgast þessa innri miðju.

Ef athyglinni er beint að hinni innri miðju getur það leyst úr læðingi orku hinnar guðlegu uppsprettu, sem er hið sanna eðli hvers mannlegs einstaklings. En flest lifum við í sjálfviðmiðuðum hversdagsathöfnum efnisheimsins, útilokuð frá hinu andlega eðli okkar og því ljósi sem streymir um það frá hinni einu uppsprettu lífsorkunnar.

Það er lögmál náttúrunnar að eftirsókn okkar og óstöðvandi athafnaþrá - óttinn, langanirnar, venjurnar, efinn og dómharkan - draga stórlega úr þeirri orku sem við getum móttekið.

Með hugleiðingu getum við fjarlægt hindranirnar þannig að gáttir hinna andlegu sviða vitundarinnar ljúkist upp. Þá mun sköpunargleði og innsæi flæða inn í líf okkar, lina tak vandamálanna á okkar og leiða til tjáningar kærleika og friðar í öllu sem við gerum.

Hugleiðingin er alger kyrrð - kyrrð líkamans, kyrrð tungunnar og kyrrð hugans.

Til að öðlast kyrrð hugans verðum við að læra þá list að leyfa athöfnum okkar, hugsunum, og tilfinningum að vera það sem þeim er eðlilegt, án þess að hafa okkur á valdi sínu. Við getum ekki þröngvað huganum til að verða hljóður, en við getum dregið athyglina frá ókyrrð hans. Hugleiðingin er okkar innsta eðlilega ástand, hin tæra vitund sem við upplifum um leið og hugurinn hættir athafnasemi sinni. Hún er okkur erfið vegna þess að hún er það að gera "ekki neitt". Hún er aðeins það að vera það sem við erum.



HIN ÆVAFORNU VÍSINDI

Hugleiðingin hefur verið höfuð viðfangsefni flestra andlegra hefða, en þar sem hún er iðkuð í kyrrð og einrúmi, er hún síður þekkt en margar þjóðfélagslegri iðkanir, svo sem prédikanir og söngur. Samt sem áður eru leiðbeiningar sem gefnar voru fyrir þúsundum ára af indverska spekingnum Patanjali enn í fullu gildi á okkar tímum. Hann byrjar á því að leggja áherslu á nauðsyn flekklauss lífernis, sem ekki byggist á græðgi og skynfýsn, heldur meinleysi, sannleiksást, einföldu líferni og nægjusemi.

Fyrsta leiðsögn Patanjalis til hugleiðandans er að hægja á tilbrigðum hugsunarinnar - að hindra hugann í að samkennast eða bregðast við áreiti. Hann setur síðan fram eftirfarandi fjögur skref sem nauðsynleg eru til að ná tökum á listinni að hugleiða:

Athugun (varurð). Að athuga með óskiptri athygli þroskar varurð eða "staðfestu hugans", sem nauðsynleg er í hugleiðingu. Við verðum að vera stöðugt meðvituð um þau skilyrði sem liggja að baki hugsunum okkar og tilfinningum og reyna að starfa æ meira út frá þeirri miðju kyrrðar sem er okkar raunverulega sjálf. Eftir því sem við iðkum þetta lengur munum við gera okkur grein fyrir að hið raunverulega ferli hugleiðingarinnar er ekki aðgreinanlegt frá sjálfri listinni að lifa.

Fasthygli er nauðsynleg til að temja "apahugann". Við verðum að læra að halda athyglinni staðfastlega við efnislega hluti, háleita hugmynd eða persónuímynd og leiða hana aftur að viðfangsefninu ef hún flöktir á dreif. Hugurinn reynir að taka völdin, en með því að fylgjast gaumgæfilega með ferli hugsunarinnar getum við lært að tryggja að það séum við, en ekki hugurinn sem ákveður innihald og starfshætti vitundarinnar.

Hugleiðing. Hin raunverulega hugleiðing hefst þegar starfsemi hugans þagnar og hugleiðandinn er sér meðvitaður um innri tilgang hennar. Þetta er eins og að hverfa handan fasthyglinnar inn í al-varurð og upplifa þannig eininguna.

Hljóður hugur. Í þessum lokaáfanga verður hugleiðandinn algerlega eitt með hugleiðingunni. Þetta leiðir til útvíkkunar vitundarinnar sem færir hann frá hinu takmarkaða sjálfi til hins æðra sjálfs. Ekki er lengur neitt "ég" eða "það" sem viðfangsefni hugleiðingarinnar, aðeins hinn eini veruleiki.



HVERNIG Á AÐ HUGLEIÐA?

Sérhver einstaklingur fer eigin leiðir við iðkun hugleiðingar, en eftirfarandi aðalatriði eru sameiginleg öllum hinum hefðbundnu hugleiðingaraðferðum:1. Hugleiðið reglulega á sama tíma hvern dag, ein í ró og næði.
2. Sitjið í þægilegri stöðu með beinan hrygg.
3. Slakið á öllum vöðvum - djúp öndun hjálpar til.
4. Dragið meðvitað athyglina frá öllu ytra áreyti.
5. Æfið einhverja af neðangreindum athygliæfingum.
6. Geislið meðvitað til alls heimsins þeim friði og kærleika, sem þið upplifið í hugleiðingunni.
7. Komið eftir u.þ.b. 15 mínútur rólega til baka til hinnar venjulegu dagvitundar.


Til að hjálpa við að koma á hugkyrrð eru margar mismunandi æfingar til reiðu fyrir hugleiðandann og eru nokkrar þær helstu tilgreindar hér að neðan:a. Fasthygli á andardráttinn. Haldið athyglinni stöðugri við streymi loftsins um nasirnar. Reynið ekki að telja andartökin, látið andardráttinn flæða eðlilega en verið meðvituð um flæðið inn og út. Þetta heldur athyglinni við hið líðandi andartak - sem er hið eina hlið til æðri vitundar.
b. Notkun mantra. Möntrur eru orð, sem tengja okkur við hin andlegu svið vitundarinnar vegna sérstakra hljómeiginleika. Að kyrja möntru á borð við hið forna indverska "ÓM", (hin vestræna samsvörun er amen), er öflugt tæki í hugleiðingunni.
c. Að sjá fyrir sér hlut eða hugmynd. Tákn eða spakmæli á borð við "ég er eitt með alverunni", má nota sem viðfangsefni fasthygli til að vekja hugkyrrð
d. Að tæma hugann. Margir hugleiðendur reyna einfaldlega að tæma hugann eða kyrra athafnir hans, meðvitaðir um að ef það tekst mun útvíkkun vitundarinnar fylgja.




Aðferðir sem hafa áhrif á vald okkar yfir huganum eru ekki æskilegar, þar sem þær geta leitt til alvarlegs skaða fyrir hugleiðandann bæði líkamlega og sálrænt. Einnig er mælt gegn notkun lyfja við hugleiðingu, þar sem þau geta opnað fyrir yfirskilvitlegar upplifanir en lyfta vitundinni aldrei til æðri vitundarstiga. Í raun tilheyra engar aðferðir sannri hugleiðingu, sem annaðhvort lofa vöknun yfirskilvitlegra hæfileika eða hvetja iðkandann til að gefa upp sjálfstjórn eigin hugar til ytri vitundarafla.



TILGANGUR HUGLEIÐINGAR

Hið endanlega takmark með hugleiðingunni er hið sama og með Yoga - að gera einstaklingnum kleyft að upplifa hið æðsta vitundarástand, hina mystisku reynslu eða einingarvitund, sem er eining þess sem við getum hugsað okkur sem Guð eða Náttúruna.

Þessi reynsla einingar er hin æðsta andlega upplifun, sem nokkur einstaklingur getur upplifað.

 

 

Tekið af vef Lífspekifélagsins

Mun maðurinn breytast?

 

Langflestir menn eru enn í því vitundarástandi að barátta og stríð eru möguleg. Á meðan svo er þá heldur sú barátta og þau stríð áfram. Ég er svo svartsýnn að segja að allar friðarumleitanir séu til lítils á meðan ekki er unnið að vitundarbreytingu mannsins. Allar ytri umbætur, hagræðing og jafnvel siðfræði, verða til lítils þegar hugarfarið er óbreytt. Og það sem meira er - friður og réttlæti mun ekki verða meðan vitundarlífið er óbreytt.

... eigi breyting að vera á manninum og athöfnum hans, verður að beina athyglinni að vitundarlífinu, t.d. gegnum hugleiðingu [öðru nafni hugleiðsla]. En flest allt fólk, jafnvel vel meinandi og friðelskandi, hlustar ekki á slíkt. ,,Hverju breytir þó setið sé og horft á nefbroddinn á sér?" er spurt. Fáir hafa vissu fyrir því að innangengt er milli manna, fáir vita um víðfeðmi vitundarinnar og því er þessi ótrú á hljóðu starfi sálarinnar.  

 

Birgir Bjarnason - Vitund, hugur og við

Awakening

 

When I was a young person, at the beginning of my life, I looked at nature and saw that all things are subject to decay and death and thus to sorrow.  The thought came to me that I myself was of such a nature.  I was the same as all created things.  I too would be subject to disease, decay, death, and sorrow.  But what if I were to search for that which underlies all becoming, for the unsurpassed perfect security which is nirvana, the perfect freedom of the unconditioned state?

So, in the first flush of my independence, I went against my father’s wishes, shaved off my thick black hair, put on a saffron robe, and left my father’s house for a homeless life.  I wandered a long time, searching for what is good, searching after an unsurpassed state of peace.

At last I came to a pleasant forest grove, next to a river of pure water and sat down beneath a big tree, sure that this was the right place for realization.

All the conditions of the world came into my mind, one after another, and as they came, they were penetrated and put down.  In this way, finally, a knowledge and insight arose, and I knew that this was the changeless, the unconditioned. This was freedom.

The reality that came to me is profound and hard to see or understand because it is beyond the sphere of thinking. It is sublime and unequaled but subtle and only to be found by the dedicated.

Most people fail to see this reality, for they are attached to what they cling to, to pleasures and delights.  Since all the world is attached to material things, it’s very difficult for people to grasp how everything originates in conditions and causes.  It’s a hard job for them to see the meaning of the fact that everything, including ourselves, depends on everything else and has no permanent self-existence.

Lesa On The Way - The dailyzen journal fyrir maí í heild hér

The Kundalini Awakening Experience - Gopi Krishna

Yoga sútrur

Bók I

 

36. sútra

Með hugleiðslu er hægt að ná þekkingu á andanum og öðlast þannig frið.

 

37. sútra

Ró kemst á hugann og hann fær lausn frá blekkingum, þegar hið lægra eðli er hreinsað og stjórnin tekin af því.

 

---------

 

47. sútra

Þegar hinni háu hugleiðslu er náð, finnur yoginn andlega þekkingu í hinni algeru kyrrð hugans.

 

48. sútra

Hugur hans opinberar honum þá aðeins sannleikann einan.

 

 

Patanjali. 1962. Yoga sútrur. Gunnar Dal þýddi

 

 

Yoga sútrur Patanjalis eru taldar hafa verið færðar í letur á 2. öld fyrir Krist en talið að þær hafi verið kenndar um aldaraðir áður en Patanjali ritaði þær.