Grunnnámskeið í hugleiðslu byrjar í september

 

Grunnnámskeið í hugleiðslu

Næsta grunnámskeið verður haldið í september 2012. Skráning á

[e-mail].

 

www.hugleidsla.is

A Zen approach to education

 

As students load up their backpacks and prepare for another busy school year, a handful of teens are looking forward to a stress-free semester.

At Tinicum Art & Science, high school students are learning to focus their minds, erase life’s anxieties and tap into their creativity before classroom instruction can begin.

 

All classes and activities at the private, religious school are centered around the dojo, a room for meditation and martial arts that contains a shrine to Buddha.

Students begin each school day in silence as they sit in quiet reflection in the dojo, preparing themselves for a day of rigorous academics.

“The main purpose of the school is academics. But so much gets in the way of studying: sour relationships, fear, bad habits, confusing home life, weak skill set, and so on. We try to create the conditions that allow students to take risks and move beyond all that,” said principal Peter Ryan.

Throughout their weekly schedule, students are called to spend time in meditation, group therapy, art, chores and exercise, such as yoga and Shim Gum Do martial arts.

Meditation is an essential key; teachers and staff aim to improve the mind, body and soul of each student, said Ryan.

 

Lesa greinina í heild hér: http://www.phillyburbs.com/my_town/palisades/a-zen-approach-to-education/article_3ca342d9-ff0c-5c48-bfec-19df623bab94.html

Haustdagskrá hjá Zen á Íslandi

 

Haustönn Zen á Íslandi er hafin og framundan eru ýmsir áhugaverðir viðburðir.

Fyrst ber að nefna sérstakt námskeið fyrir þá sem hafa ekki iðkað Zen áður og vilja feta sig inn í Zen iðkun. Námskeiðið hefur yfirskriftina „Nálgun að Zen“. Sjá HÉR

Laugardaginn 1. september verður Helga Kimyo með ræðu um Zen og hefst hún kl. 09:00.

Mánudaginn 3. september verður Ástvaldur Zenki með leiðbeiningu í Zen hugleiðslu fyrir byrjendur. Sjá HÉR

Laugardaginn 8. september kl.11:00-17:00 verður opið hús hjá Zen á Íslandi að Grensásvegi 8, 4.hæð.

That emptiness of the mind cannot be produced ...

 

That emptiness of the mind cannot be produced: the mind cannot be made empty, cannot be put together to be empty. That emptiness comes as a sunset comes of an evening, full of beauty, enchantment, and richness; that comes as naturally as the blossoming of a flower when there is no fear, when there are no escapes, when there is no boredom, and when there is no seeking. And, that is the most important of all - there must be no seeking. Because, you cannot find; you cannot find the everlasting. That which is beyond time you cannot search out. It may come to you but you cannot go to it because your minds are too shallow, petty, empty, full of ambition, fears, ugliness, and distortion. Therefore, the mind must empty itself - not because it wants that. Because, when you want that, you have a motive and, the moment you have a motive, you have lost your energy.Therefore, it is only the mind that is completely empty that is in a state of inaction.That inaction is action. And, it is only such a mind that is being passionate; it is only such a mind that can live with beauty and not get used to beauty - the beauty of a tree, the beauty of a face, the beauty of an eye, of a smile, of the ugly, dirty road, the squalor, the dirt, the poverty, it is only the passionate mind that can live with it and not get distorted. And it is only such a mind that is so completely empty that is in a state of meditation.

 

Krishnamurti - Collected Works

To concentrate is not to meditate

 

To concentrate is not to meditate, even though that is what most of you do, calling it meditation. And if concentration is not meditation, then what is? Surely, meditation is to understand every thought that comes into being, and not to dwell upon one particular thought; it is to invite all thoughts so that you understand the whole process of thinking.

 

Jiddu Krishnamurti

Nokkur orð um Lífspekifélagið - Ný dagskrá kemur í byrjun október

 

Um Lífspekifélagið, sem áður hét Guðspekifélagið:

 

Lífspekifélagið - The Theosophical Society

er alþjóðlegt félag, stofnað 1875 í New York. Höfuðstöðvar þess eru í Adyar í Chennai (Madrasfylki) á Indlandi og það starfar í deildum um heim allan. Fyrsta grein Guðspekifélagsins á Íslandi var stofnuð í Reykjavík 17. nóvember 1912. Íslandsdeild Guðspekifélagsins var stofnuð 1921.

 

 

Stefnuskrá félagsins er eftirfarandi:

1. Að stuðla að bræðra- og systralagi alls mannkyns án tillits til trúarskoðana, uppruna, kynferðis eða hörundslitar. 2. Að hvetja fólk til að kynna sér og bera saman vísindi, trúarbrögð, heimspeki og listir.3. Að rannsaka óskilin náttúrulögmál og mátt mansandans.

Einkunnarorð félagsins eru:
Engin trúarbrögð eru sannleikanum æðri.

 

Lífspekifelagið, The Theosophical Society, er alþjóðlegur félagsskapur sem helgar sig alheims bræðralagi mannkyns og hvetur til rannsókna og samanburðar trúarbragða, heimspeki og náttúruvísinda í þá veru að maðurinn megi betur skilja sjálfan sig og stöðu sína í alheiminum. Lífspekifélagið stendur fyrir algeru hugsana og trúfrelsi einstaklingsins.

Lífspekifélagið boðar engar kenningar en hvetur til hugsana- og skoðanafrelsis. Því eru þær hugmyndir sem hér koma fram ekki á ábyrgð félagsins eða bindandi fyrir félagsmenn, en settar fram til að hvetja til umræðu og stúdíu um sjálfsrækt og andlega iðkun.

Starfsemi félagsins fer fram á fundum, með fyrirlestrum, umræðum, í námshópum og námskeiðum og er öllum opin

Í Lífspekifélaginu geta menn kynnst á tiltölulega stuttum tíma, straumum og stefnum í andlegum málum, þeir frétta um athyglisverðar bækur og tímarit og kynnast öðru fólki sem hefur svipuð áhugamál, þeir læra af reynslu annarra og miðla um leið sínum eigin skilningi. Lífspekifélagið er ekki varnargarður utan um einhverjar kenningar eða átrúnað; það boðar enga kenningu og getur þar af leiðandi ekki sóst eftir áhangendum. Það er því ekki trúfélag né “dulspekifélag" eins og margir virðast halda. Félagið er samtök venjulegs fólks sem hefur það óvenjulega áhugamál að vilja kanna leyndardóma mannsins og vitundar hans, fólks sem vill nema eftir sinni eigin getu og í samræmi við eigin persónulega hæfileika. Forsenda slíkrar leitar eða náms er innra frelsi, frelsi til að leita, sem er að vera óbundinn af trúarsannfæringu og frelsi til að tjá skilning sinn.

Lífspekifélagið er vettvangur einstaklinga sem vilja sameinast um spurningar en ekki um svör,
sem vilja leita eftir skilningi en ekki sannfæringu.

 

HUGSANAFRELSI

Lífspekifélagið hefur nú breitt úr sér um allan hinn siðaða heim, og fylgismenn allra trúarbragða hafa gengið í það, án þess að hverfa frá hinum sérstöku trúarsetningum sínum. Sökum þess er talið æskilegt að brýndur sé fyrir mönnum sá sannleikur, að engin kennisetning, engin skoðun, hver sem heldur henni fram, er með nokkrum hætti bindandi fyrir nokkurn félagsmann. Þeir geta aðhyllst hana eða hafnað henni alveg eftir vild. Samúð með stefnuskrá félagsins eða tilgangi er eina skilyrðið fyrir inngöngu í það. Enginn fræðari eða rithöfundur hefur nokkurn rétt til að binda félagsmenn við skoðanir er hann heldur fram. Allir hafa jafnan rétt til að fylgja hvaða fræðara eða kenningum sem þeim sýnist, en þeir hafa engan rétt til að heimta að aðrir fylgi hinu sama og þeir. Kjörgengi og kosningaréttur manna í félaginu verður hvorugt ógilt sökum einhverra skoðana er þeir hafa eða stefnu er þeir fylgja. Skoðanir eða trúaratriði gera hvorki að ræna menn réttindum né láta þeim aukin réttindi í té. Aðalstjórn Lífspekifélagsins brýnir alvarlega fyrir félagsmönnum að halda fast við þessi grundvallaratriði félagsins, verja þau og breyta samkvæmt þeim - brýnir fyrir þeim að nota óhræddir réttinn og frelsið til að hugsa og láta hugsanir í ljós innan þeirra takmarka er kurteisi og tillit til annarra heimta.

FRELSI FÉLAGSINS

Enda þótt Lífspekifélagið sé reiðubúið til samstarfs við öll önnur samtök, sem hafa slík markmið og starfsemi að samrýmst geti grundvallar-hugsjónum þess, er það og hlýtur alltaf að vera algerlega óháð þeim, lýtur engum öðrum markmiðum en sínum eigin og kappkostar að efla alla starfsemi sína á sem breiðustum grundvelli og eftir sem flestum leiðum, svo því auðnist á þann hátt að nálgast eigið mark og mið, svo sem fram kemur í stefnuskráratriðum þess og þeirri guðlegu visku sem beinlínis er á drepið í nafninu Lífspekifélagið. Þar eð allsherjar bræðralag og viska eru óskilgreind og á allan hátt ótakmörkuð, og þar eð algert frelsi fyrir hvern og einn félagsmann ríkir í hugsun og starfi, leitast félagið við að viðhalda hinum ákveðnu sérkennum sínum með því að forðast algerlega tengsl við önnur félög og láta ekki samkenna

 

HIN LífSPEKILEGA HEIMSMYND

Um leið og Lífspekifélagið áskilur hverjum félaga fullt frelsi til að túlka á eigin veg þær kenningar, sem þekktar eru undir nafninu guðspeki, er það helgað varðveislu og kynningu þeirrar fornu visku, sem inniheldur bæði heimsmynd og framsýn mannlegrar ummyndunar.

Þessi hefð hvílir á vissum grundvallar staðhæfingum:

1.Alheimurinn og allt sem á sér tilvist innan hans, er ein samtengd og innbyrðis háð heild.

2.Sérhver tilvistar-eining - frá öreind til vetrarbrautar - á sér rætur í einum og sama alheimslega, lífgefandi veruleika. Þessi veruleiki er allstaðar til staðar, en ekki er hægt að líta á hann sem samsafn allra hluta, því hann er handan allrar tjáningar. Hann birtist í tilgangsríkum, regluþrungnum og meiningarfullum ferlum náttúrunnar, sem og í dýpstu fylgsnum hugsunar og anda.

3.Skilningur á einstöku gildi sérhverrar lífeindar birtist í lotningu fyrir lífinu, samúð með öllu, skilningi á nauðsyn allra einstaklinga til að finna sannleikann að sjálfsdáðum, og virðingu fyrir öllum trúarhefðum. Hvernig þessar hugsjónir birtast í lífi einstaklingsins eru í senn forréttindi eigin vals og ábyrg athöfn sérhvers mannlegs einstaklings.

Guðspekin gerir sér sérstakt far um að ýta undir skilning og bróðurþel meðal fólks af öllum kynþáttum, þjóðerni, hugsunarhætti og trú. Því er öllum óháð, kynstofni, trúarskoðunum, kynferði, stétt eða hörundslit, boðið að taka á jafnréttisgrunni þátt í starfi félagsins. Guðspekifélagið setur engar kennisetningar fram, en vísar til uppsprettu einingar að baki allrar fjölbreytni. Ástundun sannleika, kærleika til alls sem lifir og viðleitni til að lifa lífinu í virkri samúð, eru auðkenni hins sanna guðspekisinna.

Námskeið um zen iðkun og hugleiðslu

 

Miðvikudaginn 12. september hefst námskeið með yfirskriftinni "Nálgun að Zen". Námskeiðið er bæði ætlað byrjendum og þeim sem hafa iðkað áður, og verður fjögur miðvikudagskvöld í röð kl. 19:30-21:00. Efni námskeiðsins er nálgun okkar að Zen iðkun, bæði formlegri iðkun og í daglegu lífi. Þátttökugjald er kr.8000 og greiðist það áður en námskeiðið hefst, en námskeiðið er ókeypis fyrir fasta iðkendur.

 

Sjá haustdagskrá Zen á Íslandi hér:  http://zen.is/?page_id=309

Kundalini-vakning Gopi Krishna

 

Morgun nokkurn um jólin 1937 sat ég með fæturna krosslagðar, í litlu herbergi í litlu húsi í útjaðri bæjarins Jammu, sem var vetrar höfuðborg Jammu og Kashmir Fylkis í Norður Indlandi. Ég var að hugleiða með andlitið í áttina að glugga á austur hlið hússins þar sem fyrstu geislar hinnar hægu sólaruppkomu féllu inn í herbergið. Langvarandi æfingar höfðu vanið mig við að sitja í sömu stellingum klukkutímunum saman án minnstu óþæginda og ég anda hægt og reglubundið, með athyglina einbeitta að hvirfli höfuðs míns þar sem ég íhugaði ímyndað fullútsprungið lótusblóm, sem geislaði frá sér ljósi.

Ég sat stöðugur, hreyfingarlaus og teinréttur, með hugsun mína órofna miðjaða í hinum geislandi lótus, ákveðinn í að halda athygli minni frá því að flökta og að þurfa síendurtekið að vera að færa hana til baka í hvert sinn sem hana rak í einhverja aðra átt. Ákafi einbeitingar minnar truflaði öndun mína; smámsaman hægði á henni svo að fyrir kom að hennar gætti varla. Öll tilvist mín varð svo upptekin af íhuguninni um lótusinn að fyrir kom að í nokkrar mínútur tapaði ég vitundar tengslunum við líkama minn og umhverfi. Meðan þetta tímabil stóð yfir fékk ég þá tilfinningu að ég væri í lausu lofti, án tilfinningar um að líkami umlyki mig. Hið eina efnislega sem ég var meðvitaður um var hin litskrúðugi og bjarti lótus sem geislaði frá sér ljósi. Þessi reynsla hefur komið fyrir marga sem iðka hugleiðslu í einhverri mynd reglulega og í nægilega langan tíma, en fáir hafa upplifað það sem nú á eftir kom fyrir mig þennan örlagaríka morgun og síðan breytti allri stefnu og viðhorfum lífs míns.

Í einu slíku tímabili ákafrar einbeitingar skynjaði ég skyndilega ókunna tilfinningu neðan við rætur hryggjarins. Þessi tilfinning var svo óvanaleg og svo ánægjuleg að athygli mín var nauðbeygt dregin til hennar. Á því augnabliki sem athygli mín varð þannig óvænt fjarlægð frá þeim punkt sem hún hafði verið einbeitt að, hætti skynjunin. Taldi ég þetta vera blekkingu framkallaða af ímyndunaraflinu til að sleppa spennunni og vísaði ég þessu frá huganum og flutti athyglina aftur þangað sem hún hafði horfið frá.Aftur einbeitti ég henni á lótusinn og ímyndin varð aftur skýr í hvirflinum og aftur birtist tilfinningin. Í þetta skiptið reyndi ég að halda henni og náði árangri í nokkrar sekúndur, en straum tilfinningin uppávið óx mjög og varð svo frábær í samanburði við allt það sem ég hafði upplifað áður, að hugur minn fór í áttina að því, en við það hvarf straum tilfinningin aftur. Ég varð nú viss um að eitthvað óvanalegt hefði gerst er orsakast hefði af hinni daglegu iðkun.

Skynjunin vex í styrkleika

Ég hafði lesið magnaðar lýsingar, um mikinn hagnað og undursamlega andlegan mátt er yogarnir öðluðust með hugleiðslueinbeitingu. Hjarta mitt tók að slá af miklum krafti og varð mér erfitt að uppfæra einbeitinguna í stöðugleika. Aftur færðist yfir mig ró og ég komst í djúpa hugleiðslu sem áður.

Við þetta upplifði ég tilfinninguna aftur, en í þetta sinn hélt ég stöðugleika einbeitingarinnar. Tilfinningin mjakaðist uppávið og jókst styrkleiki hennar en með miklum átökum hélt ég einbeitingunni á lótussvæðinu. Skyndilega, með foss-drunum í eyrunum, fann ég straum af "ljósvökva" flæða um mænukeiluna inní heilann. Fullkomlega óviðbúinn kom þetta mér algerlega á óvart; enn ég endurheimtaði sjálfstjórn þegar í stað og sat áfram í sömu einbeitingu.

Uppljómunin varð bjartari og bjartari, drunurnar hærri og hærri og ég upplifði bylgju tilfinningu og síðan fannst mér sem ég smygi útúr líkama mínum, algjörlega vafinn í geislahjúp ljóss. Það er ómögulegt að lýsa reynslunni nákvæmlega hvernig ég upplifði þann brennipunkt vitundar, sem væri ég sjálfur að þenjast út, umlukinn öldum ljóss. Hann þandist út, varð víðari og víðari og dreifði sér uppávið á meðan líkaminn, sem venjulega var nánasta umhverfi skynjunarinnar, virtist hörfa inní fjarlægð þar til ég varð fullkomlega ómeðvitaður um hann. Ég var nú einungis með meðvitund--án nokkurra útlína, án nokkurrar hugmyndar um líkamann--sem smurð var út í allar áttir án nokkurra takmarkanna, án nokkurrar tilfinningar eða skynjunar frá skynfærunum, baðaður í ljóshafi, en á sama tíma meðvitaður og með fulla athygli.

Ég var ekki lengur eins og áður sem vitund bundinn í líkama, en í stað þess var kominn víður hringur meðvitundar þar sem líkaminn var orðin lítill punktur baðaður í ljósi og ég í ástandi hrifningar-sælu og hamingju sem ómögulegt var að lýsa.

Heimsókn til furðulegs og ókunns lands

Eftir einhvern tíma byrjaði hringurinn að smækka og fannst mér sem ég drægist samann og yrði smærri og smærri, þar til að ég varð óljóst meðvitaður um útlínur líkama míns, síðan varð þetta skírar og sem ég smaug aftur inní hið gamla ástand mitt, varð ég skyndilega meðvitaður um kliðinn frá strætinu. Ég skynjað á ný handleggi mína, fætur og höfuð, og varð aftur ég sjálfur í minni fyrri stærð í tengslum við líkama og umhverfi.Þegar ég opnaði augun og horfði í kringum mig var ég lítið eitt sljór og ruglaður eins og að ég væri að koma heim frá furðulegu og fullkomlega ókunnu landi. Sólin var komin upp og skein á andlit mér, hlý og sefandi. Ég reyndi að lyfta höndum mínum sem í hugleiðslunni hvíldu alltaf í kjöltu minni, hver ofan á annarri. Handleggir mínir virtust sem máttar og líflausir. Með fyrirhöfn lyfti ég þeim og teygði þá til að leyfa blóðinu að flæða frjálslega.

Þessu næst reyndi ég en án árangurs að losa fætur mínar úr stellingunum sem ég sat í og að setja í þægilegri stöðu. Þeir voru þungir og stífir. Með hjálp handanna losaði ég þá, teygði úr þeim og studdi bakið við veggin hvílandi í þægilegri stellingu.Hvað hafði komið fyrir mig? Var ég fórnalamb ofskynjana? Eða hafði mér fyrir einhverja duttlunga örlaganna tekist að upplifa yfirskilvitlegt ástand? Hafði mér tekist það sem milljónir annarra höfðu ekki náð? Var þá eftir alltsaman einhver sannleikur í hinum marg endurteknu staðhæfingum vitringa og meinlæta manna Indlands, endurteknum í þúsundir ára og staðfestum kynslóð eftir kynslóð, að það væri mögulegt að handsama raunveruleikann í þessu lífi ef maður fylgdi eftir vissum hegðunar reglum og iðkaði hugleiðslu? Hugur minn var dasaðar og gat ég vart trúað að ég hefði öðlast sýn á guðdóminn.

Það hafði átt sér stað útþensla sjálfs míns, minnar eigin vitundar og ummynd-unin framkölluð af hinum kraftmikla straum sem átti upptök sín í rót mænunnar og flætt hafði til heila míns eftir hryggnum. Ég hafði lesið í Yoga bókum um ákveðna orkumikla virkni sem kölluð var Kundalini, sem hægt væri að virkja með ákveðnum iðkunum og bæri hún þá hina takmörkuðu vitund mannsins til yfirskilvitlegra hæða, gefandi einstaklingnum undursamlega skyggni og andlega hæfileika. Hafði ég verið svo heppinn að finna lykilinn að þessari undursamlegu virkni, sem var vafin mistri aldanna og sem fólk talaði og hvíslaði um án þess að hafa upplifað hana í sjálfum sér eða öðrum?

Páll J. Einarsson þýddi úr bókinni Kundalini. The evolutionary energy in man eftir Gopi Krishna

Children claiming past-life memories: Four cases in Sri Lanka. Journal of Scientific Exploration grein eftir dr. Erlend Haraldsson

 

Abstract-This is a report on an investigation of four children in Sri Lanka

who claimed to remember a previous life at the early age of two to three

years. Detailed written records were made of the statements of three of the

children before any attempt was made to examine their claims. In two cases,

these statements made it possible to trace a deceased person whose life

history fit to a considerable extent the statements made by the child. In these

cases, no prior connection of any kind was found to have existed between

the child’s family and that of the alleged previous personality. The pattern

of these cases resembles those earlier reported by Stevenson: the children are

at a preschool age when they start to make claims about a previous life; they

usually start to “forget” at about the time they go to school; some of them

claim to have died violently earlier; they express the wish to meet their

earlier families or visit their homes; and some of them show behavioral

idiosyncrasies that seem to differ from what they observe and would be

expected to learn from their environment. In Sri Lanka more than half of

such cases remain “unsolved,” i.e., no person can be traced that roughly

matches the child’s statements.

 

Lesa greinina í heild: https://notendur.hi.is/erlendur/english/cort/fourcase.pdf

 

Fleiri greinar eftir dr. Erlend Haraldsson: https://notendur.hi.is/erlendur/rannsvid.htm

... do not change your practice frequently ...

 

A student who changes frequently from one school to another cannot get a really good education. This also applies to the spiritual path, do not change your practice frequently or you will loose your way.

Paramahamsa Yogananda