Mundaka Upanishad - 3. hluti, 2. kafli

1.

Hann skynjar hið æðsta heimkynni andans,

sem er ljós allrar sköpunar. Vitrir menn, sem

lausir eru við ástríður hugans og lúta anda sínum

í lotningu, binda sér ekki athafnaviðjar.

 

2.

Maður sá, sem elur með sér ástríður og sækist

eftir fullnægingu þeirra, hann grefur sér gröf

og hrekst úr lífi í dauða aftur og aftur. En sá, sem

sefað hefur kenndir sínar og öðlast sálarró,

hann hefur unnið bug á ástríðum öllum.

 

3.

Andinn verður eigi skynjaður fyrir fræðslu,

eigi fyrir ályktanir dómgreindar né fyrir

mikinn lærdóm. Hann opinberast þeim einum,

sem er í samhljóm við hann.

 

Launviska Vedabóka - Mundaka Upanishad - Annar hluti (Sören Sörenson endursagði úr frummálinu)