Brahman - ब्रह्मन्

Brahman (Sanskrit: ब्रह्मन्) er samkvæmt hindúisma hinn óhagganlegi, eilífi, huglægi, yfirskilvitlegi og guðdómlegi veruleiki alls efnis, orku, tíma, rúms, tilurðar og alls sem liggur handan þessa heims.

Jólaguðspjallið er dulspekileg fræðsla - 3. hluti

... En hátt yfir þessum dimmu völlum vitundarlífsins skín stjarna í eilífðri kyrrð. Hún horfir niður yfir vellina, þótt enginn: gefi henni gaum. Þetta er Atman, hið innsta ljós vitundarinnar, sífelldlega ósnortið og veitir þá birtu sinni út í hið mikla húm, þótt ekki sé eftir því tekið.

 

   Borgin Betlehem, brauðhús, er jarðlíkami mannsins og skynjanaheimur. En gistihúsið er þátttaka hans í ytra lífi með öðrum mönnum. Og þessa nótt er glaumur og gleði í gistihúsinu. Það er skarkali, og venjuleg starfsiða úti í hinum ytra heimi. En það er þó ekkert rúm þar, og nóttin ríkir í sálinni.

 

   Úti á völlunum í sölum vitundarlífsins, eru fjárhirðar með hjarðir sínar. Allir beztu hæfileikar mannsins vaka alltaf. Þeir, fjárhirðarnir, eða hinir göfugustu og beztu kostir mannsins, gæta hjarðanna, sem tákna lægri tilhneigingar og eðlishvatir, sem breytast í starfskrafta sálarlífsins, séu þær ræktaðar undir góðri stjórn. Fjárhirðarnir eru áhyggjufullir. Þeir vaka alla þessa nótt, þessa dimmu nótt sálarinnar. Öllum hinum bestu kostum þarf að beita, því að lífið er vandasamt og dimmt.

 

   Hér höfum við þá skýra mynd af manninum, útskýringu á honum samkvæmt hinni dulspekilegu sálarfræði. Veitið því athygli, að allt, sem er úti í myndinni, er kallað inn í mannlífinu. Úti á völlunum er maður innar í sálarlífinu heldur en í borginni og sjálft mannlífið er aðeins gistihús í borg skynjanna. Þetta er eitt hið allra læardómsríkasta í jólaguðspjallinu.

     Sigvaldi Hjálmarsson – Andi jólanna. Tekið úr hausthefti Ganglera árið 2008.