OM gegn enn­is- og kinn­holu­sýk­ing­um

 

„Hið forna hljóð OM, upp­hafs­hljóð allra hljóða og æðsta mantra jóg­anna er sann­ar­lega mögnuð. Hún róar hug­ann og fær­ir okk­ur inn í núið en hef­ur líka aðrar mjög áhuga­verðar hliðar sem vís­inda­menn við Karólínska sjúkra­húsið í Stokk­hólmi komust að fyr­ir nokkru. Þeir sem söngla OM reglu­lega halda nefni­lega enn­is- og kinn­hol­un­um hrein­um, segja vís­inda­menn­irn­ir. Gott að vita í miðri kvefpestatíð,“ seg­ir Guðrún Kristjáns­dótt­ir eig­andi Systra­sam­lags­ins í sín­um nýj­asta pistli:

Það er um­fram allt hljóðið eða víbr­arn­ir sem OM-ið/​ym­ur­inn gef­ur sem held­ur enn­is- og kinn­hol­um hrein­um. Vís­inda­menn­irn­ir Jon Lund­berg og Eddie Weitz­berg komust fyr­ir til­vilj­un að því að ymur (humm/​OM) opn­ar eða loftræs­ir enn­is- og kinn­hol­urn­ar. Þetta sáu þeir þegar þeir rann­sökuðu önd­un í tengsl­um við nítríð oxíð, sem einnig skilaði þeirri merku niður­stöðu að þeir sem söngla með þess­um hætti losa köfn­un­ar­efni við út­blást­ur fimmtán­falt meira sam­an­borið þá sem anda út án hljóða. Jafn­framt gáfu mæl­ing­ar á út­önd­un þeirra sem eru með heil­brigðar enn­is- og kinn­hol­ur skýr­ar vís­bend­ing­ar um meira súr­efni flæði á milli enn­is- og kinn­hola og nefs.

Sænsku vís­inda­menn­irn­ir skil­greindu OM-ið sem út­önd­un með hljóði og munn­inn lokaðann. Um leið gerðu þeir grein fyr­ir því að OM hef­ur ná­kvæm­lega sömu áhrif og það að humma og söngla. Því allt í senn OM, ymur, söngl og humm skapa kjör­skil­yrði fyr­ir flæði súr­efn­is fram og til baka um enn­is-, kinn­hol­ur og nef­göng. Þannig nær önd­un­in að opna agn­arsmá­ar hol­ur sem geyma mikið magn bif­hára. Þess­ar hol­ur tengja nefið við enn­is- og kinn­hol­urn­ar. Við það ná bif­hár­in að þorna sem minnk­ar lík­ur á sýk­ing­um.

Fyr­ir þá sem ekki vita eru enn­is- og kinn­hol­urn­ar sett­ar sam­an úr fjór­um pör­um af loft­göt­um sem liggja bakvið og í kring­um nef og augu. Þeirra hlut­verk er að sía loftið og halda sýkl­um í skefj­um og frá því að kom­ast niður í lungu. Til að koma í veg fyr­ir að vírus­arn­ir or­saki kvef bólgna enn­is- og kinn­hol­urn­ar upp en ef slím­húðin þorn­ar ekki byrja sýkl­arn­ir að fjölga sér. Það get­ur valdið þrálátri enn­is- og kinn­holu­sýk­ingu sem er líka þekkt sem skúta­bólga.

Árlega leit­ar ört vax­andi fjöldi Íslend­inga til lækna vegna enn­is- og kinn­holu­sýk­inga og niðurstaðan er gjarn­an ávís­un á sýkla­lyf. Sýkla­lyf hafa vissu­lega kosti, en líka marga galla sem tengj­ast í flest­um til­fell­um rösk­un á melt­inga­flóru. Þó eru marg­ir ís­lensk­ir of­næm­is­lækn­ar meðvitaðir um það og mæla frem­ur með notk­un Nefpotts, sem á líka ræt­ur í ind­versku jóga­fræðunum, en sýkla­lyfj­um. Það er spurn­ing að þeir fari að benda fólki á kosti OM-sins einnig?

Pró­fess­ors Lund­berg mæl­ir alltént með dag­legu OM-i, hummi, söngli eða ymi.

Um Om (Aum):

OM er æðsta og helg­asta mantra (hljóð) aust­rænn­ar speki. Deilt er um merk­ingu henn­ar í smá­atriðum, en til að flækja ekki mál­in er hún ein­fald­lega tákn alls sem var, er og verður. OM sam­an­stend­ur að þrem­ur at­kvæðum sem tákna jörðina, and­rúms­loftið og him­in­inn. Ind­versk­ir heim­spek­ing­ar trúa því að al­mættið hafi í upp­hafi skapað þetta hljóð og að al­heim­ur­inn hafi vaxið af því.

 

Sjá: http://www.mbl.is/smartland/heilsa/2015/10/05/om_gegn_ennis_og_kinnholusykingum/ 

Umrót

 

Um þessar mundir og á næstu árum og áratugum eru miklar breytingar að eiga sér stað í lífi manna og annarra lífvera. Sumt af því hefur áður sést í mannkynssögunni. Harðstjórar drotna yfir hugsun og hegðun þjóða. Halda þjóð „sinni“ annars vegar í fjötrum stríðs, fordóma, firringar og sjálflægni eða á hinn bóginn fátæktar, hungurs og fávísi, nema hvort tvegga sé. Afleiðingin er ma. vaxandi hópur flóttamanna á barmi örvæntingar. Vígahópar valsa um með slíkri villimennsku að sú hugsun læðist að hvort slíkir eigi yfirleitt tilverurétt meðal manna.

Sameinuðu þjóðirnar sem áttu að stuðla að friði og skilningi meðal manna í heiminum virðast litlu geta breytt.

 Til að gera ástandið enn verra bætist við hlýnun jarðar með viðeigandi veðrabreytingum, ofsa og öfgum, einnig vegna hegðunar manna. Verða þessar breytingar til þess að meirihluti mannkyns muni sýna meiri skilning, betra umburðalyndi, dýpri mannkærleika, víðtækari hjálpsemi, minni sjálflægni eða mun hugsunin um ég og mitt verða meira ráðandi?

Þetta er sá prófsteinn sem bíður allra manna. Viljum við lagast? Getum við það? Eru menn á þroskabraut?

Lítill hluti fólks vill og gerir eitthvað til að bæta almennt ástand og líðan manna, aðeins fleiri vilja það en gera lítið, margir, sennilega um helmingur manna, leiða hugann lítt að því að gera heiminn betri hugsa fyrst og fremst um sig og sitt og tiltölulega fámennur hópur mannkyns gerir ýmislegt til að skaða líf annarra.

Allt á þetta rætur í huga manna. Með huga er hér átt við hugsun og tilfinningalífi manna. Hugurinn er helsta viðfangsefni okkar, lagist hann lagast flest í mann- og jarðlífi.

 En hugann er erfitt að eiga við, hugurinn lagar ekki sjálfan sig. Viðfangsefnið þarf að dýpka. Það er hægt að gera nokkuð sem leiðir til breytinga á huganum. Þær breytingar koma frá „dýpri“ lögum mannverunnar. Þær stafa frá vitundarlögum sem eru handan hugans.

Hugurinn er eiginlega hindrun í breytingum á honum sjálfum. Hann getur auðveldlega orðið betur að sér, aflað sér meiri þekkingar, maðurinn getur orðið gáfaðri en ekki er víst að skynsemin og vilji til betrumbóta gangi í takti. Við þurfum að flysja af huganum fyrirbæri eins og sjálflægni, eigingirni og skammsýni. Það gerum við með því að koma „auga“ á þetta í huganum. Við þurfum að komast upp á lag með að taka betur eftir því sem er að gerast í huganum, viðurkenna það og gefa því skilning og væntumþykju sem er handan hugans.

Skoðum td. skammsýni þegar hún kemur upp í huganum. Við fréttum af einhverju sem samræmist ekki daglegri upplifun okkar. Horfum á þau viðbrögð sem segja „þetta ástand er skelfilegt — en hvað get ég gert“ eða „þetta getur nú ekki verið, þetta eru aðeins blekkingar“. Skoðum hvað hindrar að víðari skilningur komist að. Vanabundin ferli í huganum loka fyrir aðra möguleika. Róum hugann og athugum hvað kemur í ljós. Þegar hægist á starfsemi hugans um stund birtist það sem er handan hans.

Birgir Bjarnason

 

Inngangsorð úr Mundilfara, fréttablaði Lífspekifélagsins, sem mun birtast hér innan tíðar.