Gullfjötrar eru engu síður fjötrar en járnfjötrar

Til er æðra ástand en gáfur góðra tilhneiginga. Óskin um lausn. Minnstu þess, að takmark alls yoga er frelsi sálarinnar, og leiðir hvert um sig að sama árangri. Menn geta náð þangað með starfi, sem Búddha komst með íhugun og Kristur með bæn. Búddha var gnana- og Kristur bhakti-yogi, en báðir náðu sama takmarkinu.

Hér vandast málið. Lausn táknar algert frelsi, – frelsi úr fjötrum góðs, eigi síður en ills.

Gullfjötrar eru engu síður fjötrar en járnfjötrar. Það er flís í fingri mínum, og ég dreg hana út með annarri flís, og þegar ég hefi náð henni, kasta ég báðum. Mér er gagnslaust að geyma síðari flísina, því að báðar eru í raun og veru flísar.

Með þessum hætti á að uppræta illar hneigðir með góðum, og vondan vana á að sigra með nýrri öldu góðs vana, unz vondi vaninn hverfur eða er undirokaður og haldið í skefjum í afkimum hugans.

En því næst á að sigra góðu tilhneiginguna. Hinn háði á að verða óháður. Starfaðu, en láttu ekki starfið eða hugsunina hafa sterk áhrif á hugann. Láttu bárurnar rísa á haffleti hugans.

Láttu vöðva og heila vinna stórvirki, en láttu þá ekki hafa sterk áhrif á hugann. Hvernig má þetta verða? Vér sjáum, að öll störf, sem vér verðum háðir, skilja eftir varanleg áhrif.

Ég mæti hundruðum manna á einum degi, en ég mæti einum, sem ég elska, og þegar ég er lagstur til hvíldar að kveldi, reyni ég að rifja upp fyrir mér öll andlitin, en man einungis eftir því andliti, er ég elska og sá aðeins í svip. Öll hin hafa gleymst. Ást mín á manninum fékk meira á hug minn en öll hin andlitin. Áhrifin voru öll eins í líffræðilegum skilningi.

Öll andlitin, sem fyrir mig bar, vörpuðu mynd sinni á nethimnuna, og heilinn tók á móti myndinni, en áhrifin á hugann voru samt sem áður ólík. En þessi sérstaki maður, sem ég sá ef til vill aðeins bregða fyrir, hafði meiri áhrif á mig en hin andlitin, af því að þau voru ekki tengd við neitt í hug mér. Flest af þeim voru mér ef til vill gersamlega ókunn, andlit, sem ég hafði aldrei áður hugsað um, en þetta eina andlit, sem ég sá aðeins bregða fyrir, átti sérstök ítök í hug mér.

Ég hafði séð manninn ef til vill fyrir mér árum saman, vissi margt um hann, og þetta eina atvik átti hundruð skildra atvika í hug mér, og þau vöknuðu öll. Áhrif þau, sem andlitið hafði á hugskotssjónir mínar, voru margfalt meiri en áhrif allra hinna, og þegar svo er ástatt, markast jafnskjótt djúp spor í hugann.

 Vertu þess vegna óháður. Láttu hlutina vinna. Láttu heilann starfa, starfa látlaust, en láttu ekki starfið stjórna huganum. Starfaðu eins og ríki þitt væri ekki af þessum heimi, eins og þú værir aðkomumaður. Starfaðu látlaust, en fjötraðu ekki sjálfan þig. Fjötrar eru ægilegir. Þessi veröld er ekki heimkynni vort. Hún er aðeins áfangastaður á leið vorri, einn af mörgum.

Swami Vivekananda – Starfsrækt

http://rafhladan.is/bitstream/handle/10802/1879/Svami-Vivekananda-Starfsraekt.pdf?sequence=1