Hávamál Indíalands, sjötta kviða

 

28. Yoginn öðlast auðveldlega ævarandi sælu, sem er fólgin

í samvitund við hinn Eilífa, þá er hann er orðinn algerlega

hugrór og er hættur að syndga.

29. Yoginn sér frumvitund, er býr í öllum verum, og allar

verur í frumvitund, þegar iðkanir hafa veitt honum

hugarrósemi.

30. Ég sleppi aldrei hendi af þeim manni að eilífu, er sér mig

alls staðar og alla hluti í mér. Hann sleppir mér og aldrei.

31. Sá yogi lifir í mér, hvers konar lífi sem hann kann að lifa,

sem trúir því og treystir, að allt sé eitt, og tignar mig og

tilbiður, þar sem ég dvel hið innra með öllum lifandi

verum.

32. Sá yogi er og talinn fullkominn, Arjúna! er metur alla

hluti jafnt, hvort sem þeir valda sorg eða sælu. Er það af

því, að hann er orðinn eftirmynd frumvitundar.

 

Hávamál Indíalands, sjötta kviða. Bókin fæst í bóksölu Lífspekifélagsins