Rödd þagnarinnar

 

,,89. Og þetta, þú happasæli yogi, kalla menn dhyana sem kemur næst á undan samadhi.

 

90. Og nú er sjálf þitt horfið inní al-sjálfið, þú sjálfur inní sjálfan þig, leystur upp í þá sjálfveru sem þú ert upprunalega frá runninn.

 

91. Hvar er einstaklingseðli þitt, lanú? Hvar er lanúinn sjálfur? Neisti sem er horfinn inn í eldinn, dropi í hafinu, hinn sí-nálægi geisli hefur orðið ljómi sem er ævarandi og alstaðar.

---------------

98. Hvíl nú undir bodhi-meiðnum sem er fullkomnun allrar þekkingar, því vita skaltu að þú ert nú samadhi-meistari, á því stigi sem felur í sér að sjá hið sanna.

 

99. Sjá: Þú ert orðinn ljósið. Þú ert ómurinn. Þú ert meistari þinn og guð þinn. Þú sjálfur er það sem þú leitar að: hinn órofni ómur sem bergmálar um eilífðirnar, óbreytanlegur, frjáls af misgerðum, sjö ómar í einum: RÖDD ÞAGNARINNAR

 

100. Om Tat Sat"

 

 

(Blavatsky, H. P.. 1987. Rödd þagnarinnar. Sigvaldi Hjálmarsson íslenskaði. Hliðskjálf, Reykjavík.)

 

 

Athugasemdir

[josira, 17.11.2007 kl. 14:21]

í líkingu sagt ;

Þú sælunnu fagnar, í fegurð þagnar...

Í sjálfsíns, andartaksins tómi,
tendrast sálinni, sá ljómi...

Tíminn í tóminu, er tilveran takmarkalaus...

Nálægðin nær tökum á þér, þegar tíminn, tímalaus er...

kæri Leifur, takk fyrir áhugaverða og fræðslumikla vefsíðu,