Í Guðspekifélaginu ætti að ríkja andi þessarar vizku ...

 

Vizka í lífinu

En það er til uppspretta andlegrar áhrifa í hverjum manni sem aldrei bregzt. Hver maður verður að finna fyrir sig eðli þeirrar vizku sem er kölluð guðspeki, kjarna hennar, tærleika og veru. Einungis með slíkum skilningi er um að ræða einhverja þekkingu á guðspeki. Annars kostar er maðurinn – eða getur verið – lærður í öllum smáatriðum þeirra hluta sem um er fjallað, án þess að vita hvað vizka er – sú guðlega vizka sem gagnsýrir allt sem á sér stað, á sama hátt og líf ríkir í formi og knýr það – ef um er að ræða þá gerð lifandi forma – til að blómstra eins og rós.

   Í Guðspekifélaginu ætti að ríkja andi þessarar vizku, sú angan sem tilheyrir fögru líferni. Það nægir ekki að afla sér þekkingar sem aðeins er hugræns eðlis. Guðspekifélagið ætti að vera skipað fólki sem hefur gert líf sitt öðru vísi, hreinna, vinátturíkara og fegurra á allan hátt. Allur tilgangur með tilveru félagsins er sá að koma á grundvallarbreytingu – fyrst í sjálfum okkur og síðan í þeim skilyrðum, sem ríkja í kringum okkur. Félagið er ekki til orðið til að safna saman fólki sem les eitthvað sem stendur í sérstökum bókum, dregur sig út úr samfélagi við annað fólk en sína líka og veitir af hálfvelgju ákveðnum háum sjónarmiðum lið. Við ættum að gera miklu meira en það. …

Tekið úr Ganglera frá árinu 1967.