Mundaka Upanishad - 3. hluti, 2. kafli

 

4.

Sjálfið verður ekki fundið af manni, sem

skortir þrek og árverkni og rétta íhugun.

En leiti maður þess með réttu hugarfari, þá mun

það sjálft opinberast í vitund hans.

 

5.

Þegar vitrir menn hafa fundið sitt innra

sjálf, ná þeir fyllingu í vizku, meðvitandi

um mikilvægi andans í fullkomnum innri firði.

Og þegar þessir vitru menn hafa fundið hinn

allsstaðar nálæga lífsanda, þá sameinast þeir

hinu eilífa.

 

6.

Þeir vitru menn, sem eygt hafa markmið

vizku Vedanta, hreinsað kenndir sínar fyrir

iðkun yoga, þeir öðlast frelsi að lífi loknu

í eilífð Guðs.

 

7.

Efnispartarnir hverfa til uppruna síns, en

andinn, vizkan og verkin verða eitt með hinu

æðsta ódauðlega.

 

Launviska Vedabóka - Mundaka Upanishad - 3. hluti, 2. kafli (Sören Sörenson endursagði úr frummálinu)