Hjartasútran í íslenskri þýðingu

 

Í djúpri iðkun Prajna Paramita, sá Bodhisattvinn Avalokitesvara það skýrt

 

að sköndurnar fimm voru allar tómar

 

og losnaði þannig undan allri þjáningu og ótta.

 

Shariputra! Form verður ekki greint frá tómi, tóm ekki frá formi,

 

form er ekkert annað en tóm, tóm ekkert annað en form.

 

Sama gildir um skynjun, hugsun, hvatir og vitund.

 

Shariputra! Allt Dharma ber merki tómsins,

 

það er hvorki fætt né látið, hreint eða óhreint, án hagnaðar eða taps.

 

Í tómi er því ekkert form, engin skynjun, hugsun, hvatir eða vitund;

 

ekki auga, eyra, nef, tunga, líkami eða hugur;

 

enginn litur, hljóð, ilmur, bragð, snerting eða fyrirbæri;

 

ekkert sjónarsvið, heyrnarsvið og svo framvegis;

 

engin fávísi, heldur engin endalok hennar og þannig áfram að engri elli,

 

engum dauða, ekki heldur endalokum elli og dauða,

 

engin þjáning, engin orsök þjáningar, engin tortíming engin vegur,

 

engin viska og ekkert að öðlast,

 

Bodhisattvinn hefur ekkert að öðlast og hvílir því í Prajna Paramita

 

með ótruflaðan hug og þar með óttalaus,

 

langt handan við blekkingar hugans nær hann Nirvana.

 

Allir Búddar í þátíð, nútíð og framtíð

 

hvíla í Prajna Paramita og öðlast þannig Anuttata Samyak Sambodhi.

 

Því skaltu vita að Prajna Paramita

 

er hin mikla mantra

 

er hin mikla skæra mantra

 

er hin æðsta mantra

 

er hin óviðjafnanlega mantra,

 

til þess fallin að létta af þér allri þjáningu.

 

Þetta er sannleikur en ekki blekking,

 

kunngerðu því möntru hinnar djúpu handanvisku,

 

kunngerðu þessa möntru og segðu:

 

Gate! Gate! Paragate! Parasamgate!

 

Bodhi! Svaha! Prajna! Hjarta Sútra.

 

 

www.zen.is

Hjartasútran

 

Avalokiteshvara Bodhisattva when practicing deeply the prajna paramita,

perceived that all five skandhas in their own being are empty

and was saved from all suffering.

"O Shariputra, form does not differ from emptiness,

emptiness does not differ from form.

That which is form is emptiness,

that which is emptiness form.

The same is true of feelings, perceptions, formations, consciousness.

O Shariputra, all dharmas are marked with emptiness;

they do not appear nor disappear,

are not tainted nor pure, do not increase nor decrease.

Therefore in emptiness, no form, no feelings, no perceptions, no formations, no consciousness;

no eyes, no ears, no nose, no tongue, no body, no mind;

 no color, no sound, no smell, no taste, no touch, no object of mind;

 no realm of eyes until no realm of mind-consciousness;

no ignorance and also no extinction of it until no old-age-and-death and also no extinction of it;

no suffering, no origination, no stopping, no path;no cognition, also no attainment.

With nothing to attain, a bodhisattva depends on prajna paramita and the mind is no hindrance.

Without any hindrance no fears exist.

Far apart from every perverted view one dwells in nirvana.

In the three worlds all buddhas depend on prajna paramita

and attain unsurpassed complete perfect enlightenment.

Therefore, know the prajna paramita is the great transcendent mantra,

is the great bright mantra, 

is the utmost mantra, is the supreme mantra, which is able to relieve all suffering and is true, not false.

So proclaim the prajna paramita mantra, proclaim the mantra that says:

Gate, Gate, Paragate, Parasamgate! Bodhi! Svaha!"

Öll stefnum við að sama marki á mismunandi hraða

 

Hamingjan á raunverulega rætur sínar í einfaldleika. Tilhneigingin til öfga í hugsun og verki, dregur úr hamingjunni. Öfgar skyggja á raunveruleg verðmæti. Trúhneigt fólk segir að hamingjan komi við það að fylla hjarta sitt kærleika, komi fram í gegnum traust og von, við það að leggja stund á góðgirni og sýna af sér vingjarnleika. Þetta er rétt. Séu þetta viðhorfin, þá fylgja venjulega jafnvægi og samhljómur í kjölfarið. Þetta er samþætt tilveruástand. Nú á tímum er þetta breytt vitundarlíf. En miðað við það ástand sem ríkir, er eins og menn séu alls ekki í sinni eðlilegu mynd á meðan þeir dvelja á jörðinni. Mannkynið verður að ná breyttu vitundarstigi til að geta fyllst ást, einfaldleika og góðgirni, til að finna til hreinleika, losa sig undan óttanum.

 

Hvernig er hægt að ná þessu breytta vitundarstigi, þessu kerfi verðmætamats? Og hvernig verður því viðhaldið þegar því er náð? Svarið virðist einfalt. Það er algengur samnefnari allra trúar-bragða. Mannkynið er ódauðlegt og það sem við erum nú að fást við er lærdómur. Við erum öll í skóla. Þetta er svo einfalt ef menn trúa á ódauðleikann.

 

Ef hluti af okkur er ódauðlegur, og það er ótal margt sem bendir til þess, hvers vegna framkvæmum við þá svona skelfilega hluti gagnvart okkur sjálfum? Hvers vegna stígum við ofan á og yfir aðra til að ,,græða" á þeim, þegar við erum í raun að gera lexíuna að engu með því? Við virðumst öll stefna að sama marki, þegar upp er staðið, þrátt fyrir misjafnan hraða. Enginn er öðrum meiri.

 

Brian L. Weiss - Mörg líf. Margir meistarar

Þegiðu og hugleiddu!

  

Gættu hófs í mat og drykk. Ekki dæma um hvað sé rétt og hvað sé rangt. Hættu að rembast og velta þér upp úr innhverfri analísu. Reyndu ekki að verða Búdda. Hvernig er hægt að takmarka Búdda við það hvort setið er eða ekki setið? Hættu að leita að spakmælum eða eltast við orðatiltæki. Taktu skrefið til baka og snúðu ljósi þínu innávið. Hugur-líkami mun detta af þér og þitt upprunalega andlit birtast.

Eihei Dogen

www.zen.is

Sri Chinmoy

We are all seeker, and our goal is the same: to achieve inner peace, light, and joy, to become inseparably one with our Source, and to lead lives full of true satisfaction.

To live in joy is to live the inner life. This is the life that leads to self-realisation. Self-realisation is God-realisation, for God is nothing other than the Divinity that is deep inside each one of us, waiting to be discovered and revealed. We may also refer to God as the Inner Pilot or the Supreme. But no matter which term we use, we mean the Highest within us, that which is the ultimate goal of our spiritual quest.

A spiritual person should be a normal person, a sound person. In order to reach God, a spiritual person has to be divinely practical in his day-to-day activities. In divine practicality, we share our inner wealth. We feel the divine motivation behind each action and share the result with others. Spirituality does not negate the outer life. The outer life should be the manifestation of the divine life within us.

Sri Chinmoy - The Wings of Joy

Meditation

Meditation, whether Christian, Buddhist, Hindu, Taoist, or Islamic, was invented as a way for the soul to venture inward, there ultimately to find a supreme identity with Godhead.

 Ken Wilber   

 

Trúarbrögð

   Accepting this technique [Kriya Yoga technique], people of all religion will get balance of mind. They will get divinity. Every religion speaks ill of other religions. “My religion is the best religion, My religion is the best religion.” But they do not know what their religion truly is. If  they practice this technique, they will find the unity behind every religion. They will feel what god is. There are not many Gods or a separate God for every religion. God is one. Soul is one. They can perceive it.

Paramahansa Hariharananda – Kriya Yoga. The scientific process of soul-culture and the essence of all religion.

Bókin fæst hjá Kriya Yoga félögum á Íslandi; sjá www.kriyayoga.is og www.kriya.org  

Kundalini-vakning

 Finally, I became stabilized in that condition of consciousness in my 49th year. Since that time I have been living in that condition. That is to say, before my 34th year I was living in this world thinking, seeing, perceiving in the same way as other people do, but since my 49th year I have been living in two different worlds. One is the normal world of senses and reason, and the other is the world which is much higher, much more happy and which is totally apart from anything that we can know of the earth. It is the world of consciousness.

Brot úr viðtali við Gopi Krishna

 

Allar leiðir liggja heim

 

Whatever wish people bring me in worship, that wish I grant them. Whatever path they travel is my path: No matter where they walk, it leads to Me.
 

Bhagavad Gita

Gassho

At Nantai I sit quietly with an incense burning,
One day of rapture, all things are forgotten,
Not that mind is stopped and thoughts are put away,
But that there is really nothing to disturb my serenity.

Shou-an

Nan-t’ai